در این مقاله تاثیر ترکیب گیاه اسفرزه و ورزش بر حساسیّت انسولینی رتهای نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین، مورد بررسی قرار میگیرد.
زمینه و هدف: مطالعات نشاندادهاند که اجرای فعالیت ورزشی و نیز، مصرف گیاه اسفرزه، منجر به افزایش حساسیت انسولینی در افراد دیابتی نوع 2 میشود. اما اثر دوازده هفته شنای پیشرونده همزمان با مصرف اسفرزه، به خوبی مشخص نیست. از این رو، هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثردوازده هفته تمرین شنا و مصرف خوراکی گیاه سنتی اسفرزه. بر روی حساسیت انسولینی رتهای نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین-نیکوتین آمید (STZ-NA) میباشد.
مواد و روشها
تعداد پنجاه سر رت نر صحرایی با استفاده استرپتوزوتوسین، به روش درون صفاقی، دیابتی گردیدند. رتها، به پنج گروه (10تایی): 1. کنترل (C)، 2. دیابتی شده با استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید (D) 3. دیابتی شده با اجرای تمرین شنا (DT)، 4. دیابتی شده با مصرف گیاه اسفرزه (DP)، 5. دیابتی شده با اجرای تمرین شنا و مصرف گیاه اسفرزه (DPT)، تقسیم شدند. در انتهای پروژه تست تحمل گلوکز خوراکی انجام شد و به دنیال تشریح رتها نمونهی سرم برای برای آنالیز بیشتر جمعآوری گردید.
یافتهها:
تمرین شنا سبب افزایش حساسیت انسولینی و کاهش تریگلیسرید سرمی در گروههای دیابتی و دیابت و ورزش گردید. همچنین، مشاهده شد که مصرف گیاه اسفرزه در گروه دیابتی، باعث افزایش حساسیت انسولینی در آنها شده است. اما تأثیری بر کاهش مقدار تریگلیسرید آنها نداشته است. اجرای هم زمان شنا همراه با مصرف گیاه اسفرزه، تأثیر معنادارتری داشته است.
نتیجهگیری:
انجام فعالیت بدنی و مصرف گیاه اسفرزه میتواند منجر به کاهش مقادیر سرمی تریگلیسرید، و نیز افزایش حساسیت انسولینی در رت دیابتی نوع 2 گردد.