زمينه و هدف
اثر حفاظتی دانه اسفرزه بر پاسخگویی انقباضی آئورت سینه ای در موش صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین
با توجه به افزایش بروز آترواسکلروز و بیماریهای قلبی-عروقی در دیابت قندی کنترل این عارضه ضرروی به نظر میرسد. در این پژوهش اثر مصرف خوراکی دانه اسفرزه به مدت 2 ماه بر پاسخگویی انقباضی آئورت ایزوله. در مدل تجربی دیابت قندی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روشها
در این پژوهش تجربی 32 موش صحرایی نر از نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه تقسیمبندی شدند. گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با دانه اسفرزه، دیابتی و دیابتی تحت درمان با اسفرزه. برای دیابتی شدن موشها از داروی استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلیگرم بر کیلوگرم به طور داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با دانه اسفرزه نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با یک نسبت وزنی 25/6 درصد دریافت نمودند. پس از گذشت دوماه پاسخ انقباضی حلقههای آئورت سینهای به کلرور پتاسیم و نورآدرنالینمورد بررسی قرار گرفت. این کار با استفاده از بساط بافت ایزوله انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری آنالیز واریانس و توکی استفاده شد.
یافتهها:
میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معنیداری را در پایان ماههای اول و دوم در مقایسه با هفته قبل از آزمایش داشته است (P<0/001). در حالی که میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی تحت درمان با دانه اسفرزه کاهش معنیداری را در مقایسه با گروه دیابتی نشان نداد. به علاوه پاسخ انقباضی در گروه دیابتی تحت درمان با اسفرزه به کلرور پتاسیم (P<0/05) و نورآدرنالین (P<0/01). به طور معنیدار کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود. همچنین در پاسخ انقباضی به کلرور پتاسیم و نورآدرنالین در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل هیچگونه تغییر معنیداری مشاهده نگردید.
نتیجهگیری:
مصرف خوراکی دانه اسفرزه به مدت 2 ماه در کاهش پاسخ انقباضی سیستم عروقی موثر است. و احتمالاً در جلوگیری از بروز هیپرتانسیون متعاقب آن، در مدل تجربی دیابت قندی نوع I در موش صحرایی موثر میباشد.
منبع:
مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک، دوره 9، شماره 3 (پياپي 36) ، صفحات 36 تا 43، پاييز 1385
*ويراستار مسئول: آناهيتا معظم